Page 57 - NIS Odia 01-15 July 2022
P. 57

ରାଷ୍ଟ୍ର  ପ୍ରଧାନମନ୍ତଜୀଙ୍କ ବ୍୍ଲଗ୍




         ଅସୁବିଧା କୌହବା ଉଚିତ ନୁକୌହଁ ।”                           ମା’ �କୌେ- ନଧିଜ ଶରଜୀର�ୁ
           କୌସହିଭଳି କୌମା� ଆଉ କୌଗାର୍ିଏ �ୋ ମକୌନ ପଡ ୁ ଛି, କୌଯଉଁଥିକୌ�   ସବକୌବକୌଳ ସୁସ୍ ରଖ୍ୁଥିବ। ନଧିଜ�ୁ
                                                                                               ୁ
                                                                     ୁ
         ମା’ଙ୍� ମମତା ଏବଂ ବୁଝିବା� ଶକ୍ତ ମଧ୍ୟ ଅଧି� ଥିଲା । ବାସ୍ତବକୌ�
                                 ି
                                                                     ୍
                                                                              ୁ
                                ୍ଯ
         େକୌ� ବାପାଙ୍ୁ ଏ� ଧାମଭି� �ାଯ୍ୟକ୍ରମ ��ିବା� ଥିଲା । ଏଥିପାଇ  ଁ  ଠଧି�  ରଖ୍ିବ ତ ଶରଜୀର ସୁସ୍ ରେଧିବ,
         ଆମ ସମସ୍ତଙ୍ୁ ନମଦା ଜ୍ରୀଙ୍ �ୂଳକୌ� ଥିବା କୌ�ୌଣସି ଏ� ସ୍ାନ�ୁ   କୌସକୌତକୌବକୌଳ ତ ର୍� �ାମ
                      ୍ଯ
                                                                                     ୁ
          ି
         ଯବା�  ଥିଲା  ।  ଭ୍ରୀଷଣ  ଗ୍ର୍ରୀଷ୍ମ  ଦିନ  ଥିଲା  ।  କୌସଥିପାଇଁ  ଆକୌମ   �ରପାରବ।
                                                                     ଧି
                                                                           ଧି
                                                                              ୁ
         କୌସଠା�ୁ ଯବା ପାଇଁ ସ�ାଳୁ ସ�ାଳୁ ଘ� ୁ  ବାହା�ିଥିଲୁ । ଏହା ପ୍ରାୟ
                ି
         ୩ � ୁ  ସାକୌଢ ୩ଘଣ୍ଟା� ଯାତ୍ା କୌହାଇଥିବ । କୌଯଉଁଠା� ୁ  ଆକୌମ ବସରୁ
                                                                            ି
                                            ି
                               ି
                                                 ି
                                                   ି
         ଓହ୍ାଇଥିଲୁ  କୌସଠା� ୁ   ଆଗ�ୁ  ଯବା�  �ାସ୍ତା  ଚାଲ  ଚାଲ  ଯବା�ୁ   ପ�୍ରୀକ୍ା କୌନଉଥିଲ । ମା’ କୌମା� ସମସ୍ତ ଭାବନା�ୁ ବୁଝିପା� ୁ ଥିକୌଲ
         ଥିଲା । �ିନ୍ ଗ�ମ ଏକୌତ ଅଧି� ଥିଲା କୌଯ, ଭ ୂ ମ� ୁ  କୌଯପ�ି ନିଆ  ଁ  । କୌସ କୌ�କୌବ ଜିଦ୍ �� ୁ  ନ ଥିକୌଲ । କୌସ ଏହା �ହୁଥିକୌଲ-ଠିକ୍ ଅଛି,
                                           ି
                ୁ
                                                ୍ଯ
         ବାହା�ିବା  ପ�ି  ଲାଗୁଥିଲା  ।  କୌସଥିପାଇଁ  ଆକୌମ  ନମଦା  ଜ୍ରୀଙ୍   ଯାହା ତ ୁ ମ� ମନ ଚାହୁଁଛି �� ।
                                                                                                ି
                               ି
                  ି
         �ୂଳକୌ� ପାଣକୌ� ପାଦ �ଖି ଚାଲବା ଆ�ମ୍ଭ �ଲୁ । ଏହିପ�ି ଚାଲବା    ମା’ଙ୍ୁ ଅନୁଭବ କୌହଉଥିଲା କୌଯ ମୁଁ ଏ� ଭନ୍ନ ଦିଗକୌ� ଯାଉଛି
                                                     ି
                                                                                                    ି
         ସହଜ ନ ଥିଲା । �ିଛି ସମୟ ମଧ୍ୟକୌ�, ଆକୌମ ପଲାମାକୌନ ସମକୌସ୍ତ   । କୌମା� ମକୌନ ଅଛି, େକୌ� ଆମ ଘ� ନି�ର୍କୌ� ଗ�ି ମହାକୌଦବ
                                          ି
         ବହୁତ କ୍ାନ୍ କୌହାଇପଡିଥିଲୁ । କୌଜା�କୌ� କୌଭା� ମଧ୍ୟ ଲାଗୁଥିଲା ।   ମନ୍ି�କୌ� ଜକୌଣ ମହାତ୍ମା ଜ୍ରୀ ଆସିଥିକୌଲ । କୌସ ନିଜ ହାତକୌ� ଯଅ
                                                                                        ୃ
                                                                      ି
         ମା’ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍ ଅବସ୍ା କୌଦ�ୁଥିକୌଲ ଏବଂ ସବୁ ବୁଝି ପା� ୁ ଥିକୌଲ   ବ୍ରୀଜ ବୁଣ ତପସ୍ୟା �� ୁ ଥିକୌଲ । ମୁଁ ହଦୟ� ସହିତ ତାଙ୍ କୌସବାକୌ�
                                                                            ି
         । ମା’ ବାପାଙ୍ୁ �ହିଥିକୌଲ କୌଯ �ିଛି ସମୟ ପାଇଁ ମଝିକୌ� ଅର୍�ି   କୌଯାଡି କୌହାଇଥିଲ । କୌସହି ସମୟକୌ� କୌମା ମାଉସ୍ରୀଙ୍� ବିବାହ
                                                                                                ି
         �ହିବା ପାଇଁ । ମା’ ବାପାଙ୍ୁ ସକୌଙ୍ଗ ସକୌଙ୍ଗ ନି�ର୍ସ୍ କୌ�ୌଣସି ଏ�   କୌହଉଥିଲା । ପ�ିବା�� ସମସ୍ତଙ୍ୁ କୌସଠା�ୁ ଯବା�ୁ ମନ ଥିଲା ।
                                                                           ି
                                                                   ଁ
         ସ୍ାନ� ୁ  ଗୁଡ ଆଣବା�ୁ �ହିକୌଲ । ବାପା ସକୌଙ୍ଗ ସକୌଙ୍ଗ ଯାଇ ଗୁଡ   ମାମୁଙ୍ ଘ��ୁ ଯବା�ୁ ଥିଲା, ମା’ଙ୍ ଉଉଣ୍ରୀଙ୍� ବିବାହ କୌହଉଥିଲା,
                     ି
                                   ି
                                            ୁ
                                         ି
           ି
                ି
         �ିଣ ଆଣକୌଲ । ମୁଁ କୌସକୌତକୌବକୌଳ ପଲା ଥିଲ �ିନ୍ ଗୁଡ �ାଇବା   କୌତଣୁ ମା’ ମଧ୍ୟ ବହୁତ �ୁସି ଥିକୌଲ । ସମକୌସ୍ତ ନିଜ ପ୍ରସ୍ତୁତିକୌ� ବ୍ୟସ୍ତ
                                                                       ୁ
                                                                                                ି
                 ି
         ପକୌ� ପାଣ ପଇବା ମାକୌତ୍ କୌମା ଶ�୍ରୀ�କୌ� କୌଯପ�ି ନୂଆ ଶକ୍ତ  ି  ଥିକୌଲ । �ିନ୍ ମୁଁ କୌମା ମା’ଙ୍ ନି�ର୍�ୁ ଯାଇ �ହିଲ କୌଯ ମୁଁ ମାଉସ୍ରୀଙ୍
                   ି
                                                                         ି
                                   ି
                               ି
         ଆସିଲା । ଆକୌମ ସମକୌସ୍ତ ପୁଣ ଚାଲଲୁ । କୌସହି ଗ୍ର୍ରୀଷକୌ� ପୂଜା   ବାହାଘ��ୁ ଯବା�ୁ ଚାହୁଁନାହିଁ । କୌଯକୌତକୌବକୌଳ ମା’ ଏହା� �ା�ଣ
                                                ୍ମ
                                                                                                 ି
         ପାଇଁ କୌସହିଭଳି ବାହା�ିବା ମା’ଙ୍� କୌସହି ବୁଦ୍ଧିମତା, ବାପା ଗୁଡ   ପଚା�ିକୌଲ,ମୁଁ ତାଙ୍ୁ ମହାତ୍ମା ଜ୍ରୀଙ୍� �ୋ �ହିଲ ।
                                                                                         ି
                                                                         ି
         �ିଣ ଆଣବା �ୋ ଆଜି ମଧ୍ୟ କୌସହି ପ୍ରକୌତ୍ୟ� ମୁହୂତ୍ କୌମା� ବହୁତ   ମା’ଙ୍ୁ ନିଶ୍ତଭାବକୌ� ଦୁଃ�ଲାଗଲା କୌଯ, ମୁଁ ତାଙ୍ ଭଉଣ୍ରୀଙ୍
           ି
                                             ୍ଯ
               ି
                                                                                   ୁ
         ଭଲଭାବକୌ� ମକୌନ ଅଛି ।                                   ବାହାଘ��ୁ ଯାଉନାହିଁ । �ିନ୍ କୌସ କୌମା ଭାବନା�ୁ ସମ୍ାନ କୌଦକୌଲ ।
           ଅନ୍ୟମାନଙ୍  ଇଚ୍ା�ୁ  ସମ୍ାନ  ��ିବା�  ଭାବନା,  ଅନ୍ୟମାନଙ୍   କୌସ କୌସଇଠି �ହିଥିକୌଲ କୌଯ,ଠିକ୍ ଅଛି କୌଯମିତି କୌତା� ମନ ଚାହୁଁଛି,
                                                                               ୁ
                                                ି
         ଉପକୌ� ନିଜ� ଇଚ୍ା�ୁ ଲଦି ନ କୌଦବା� ଭାବନା, ମୁଁ ପଲାଦିନ� ୁ    କୌସମିତି ହିଁ �� । �ିନ୍ ତାଙ୍ୁ ଚିନ୍ା ଥିଲା କୌଯ ମୁଁ �ିପ�ି ଏ�ା�୍ରୀ
         ମା’ଙ୍ଠାକୌ�  କୌଦଖିଛି  ।  ବିକୌଶଷ��ି  କୌମାକୌତ  କୌନଇ  କୌସ  ବହୁତ   ଘକୌ�  �ହିବି  ?  କୌମାକୌତ  କୌଯପ�ି  କୌ�ୌଣସି  ଅସୁବିଧା  ନ  କୌହବ
         ଯତ୍ନବାନ ଥିକୌଲ ଯମଧ୍ୟ, କୌସ କୌମା� ଏବଂ କୌମା ନିଷ୍ପତ୍ି ମଧ୍ୟକୌ�   କୌସଥିପାଇଁ କୌସ ଚା�ି-ପାଞ୍ଚ ଦିନ ପାଇଁ ସୁଖିଲା �ାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ��ି
         କୌ�କୌବ  ମଧ୍ୟ  ପାକୌଚ�୍ରୀ  କୌହଉନ  ଥିକୌଲ,  କୌମାକୌତ  ସବୁକୌବକୌଳ   �ଖିକୌଦଇ ଯାଇଥିକୌଲ ।
                                                                                            ି
                                                                                                 ି
         ତାଙ୍ଠା� ୁ  କୌପ୍ରାତ୍ସାହନ ହିଁ ମିଳିଛି । ପଲାଦିନ� ୁ  କୌସ କୌମା ମନକୌ�   ମୁଁ  କୌଯକୌତକୌବକୌଳ  ଘ�  ଛାଡିବା�ୁ  ସ୍�  �ଲ,  ତା�ୁ  ମଧ୍ୟ  ମା’
                                   ି
         ଏ�  ଭନ୍ନ  ପ୍ର�ା��  ପ୍ରବତ୍ି  ବଢ ୁ ଥିବା�  କୌଦ�ୁଥିକୌଲ  ।  ମୁଁ  ସବୁ   ବହୁତ ଦିନ ପୂବ୍ଯ� ୁ  ବୁଝିପା�ିଥିକୌଲ । ମୁଁ �ୋ �ୋକୌ� ମା’ ଏବଂ
              ି
                           ୃ
                                                                           ି
                                      ି
         ଭାଇଭଉଣ୍ରୀମାନଙ୍ ଠା� ୁ  ଅଲଗା �ହୁଥିଲ ।                   ବାପାଙ୍ୁ �ହୁଥିଲ କୌଯ କୌମା� ମନ �� ୁ ଛି, ମୁଁ ର୍ି�ିଏ ବାହା��ୁ ଯାଇ
                                                                                                     ୃ
                                                                                            ି
           କୌମା�  କୌଦୈନି�  �ାଯ୍ୟ�ଳାପ  କୌହତ ୁ ,କୌମା�  ବିଭନ୍ନ  ପ୍ର�ା��   କୌଦଖିବି ଦୁନିଆଁ �’ଣ । ମୁଁ ତାଙ୍ୁ �ହୁଥିଲ କୌଯ �ାମ�ଷ୍ଣ ମିଶନ�
                                              ି
                          ୍ଯ
                                                                      ି
         ପ�୍ରୀକ୍ା କୌଯାଗୁଁ ଅକୌନ� େ� ମା’ଙ୍ୁ କୌମା ପାଇଁ ଅଲଗା ବ୍ୟବସ୍ା   ମଠ�ୁ ଯବା� ଅଛି । ସ୍ାମ୍ରୀ ବିକୌବ�ାନନ୍ ଜ୍ରୀଙ୍ ବିଷୟକୌ� ମଧ୍ୟ
                                                                                 ି
                                    ଁ
                                             ି
                           ୁ
         ��ିବା�ୁ  ପଡ ୁ ଥିଲା  ।  �ିନ୍,  ତାଙ୍  ମୁହକୌ�  �ଦାପ  ବି�କ୍ତ  ଭାବ   ତାଙ୍ୁ ବହୁତ �ୋ �ହୁଥିଲ । ମା’-ବାପା ଏସବୁ ଶୁଣୁଥିକୌଲ । ଏଭଳି
                                                  ି
                                                                                       ି
         ଆସୁନଥିଲା । ମା’ ଏହା�ୁ କୌବାଝ କୌବାଲ ଭାବୁ ନ ଥିକୌଲ । କୌଯପ�ି   �ୋବାତ୍୍ଯା ଅକୌନ� ଦିନ ଧ�ି ଚାଲଲା ।
                                    ି
                                              ି
         �ାଦ୍ୟକୌ�  ମାସ  ମାସ  ଧ�ି  ଲୁଣ  ଛାଡି  କୌଦଉଥିଲ  ।  ଅକୌନ�   ଦିକୌନ କୌଶଷକୌ� ମୁଁ କୌମା� ମା-ବାପାଙ୍ୁ ଘ� ଛାଡିବା� ଇଚ୍ା
                                                                       ି
                                                                                               ି
                                                                                                 ି
         େ�  ଏପ�ି  ଘର୍ ୁ ଥିଲା  କୌଯ  ମୁଁ  ସପ୍ାହ  ସପ୍ାହ  ପଯ୍ୟନ୍  �ାଇବା   ପ୍ର�ର୍ �ଲ ଏବଂ କୌସମାନଙ୍ୁ ଆଶ୍ରୀବ୍ଯାଦ ମାଗଲ । କୌମା �ୋ ଶୁଣ  ି
                                              ୍ଯ
                                    ି
                                                     ି
         ଛାଡିକୌଦଇଥିଲ, କୌ�ବଳ କ୍୍ରୀ� ପଉଥିଲ । କୌବକୌଳକୌବକୌଳ ମୁଁ ସ୍�   ବାପା ବହୁତ ଦୁଃଖି କୌହକୌଲ । କୌସ ର୍ି�ିଏ ବି�କ୍ତ କୌହାଇ �ହିକୌଲ, କୌତା
                   ି
                                ି
                                                                               ୁ
                                                                                      ି
                                          ୍ଯ
         �� ୁ ଥିଲ କୌଯ, ବତ୍ମାନ ମୁଁ ଛଅ-ଆଠମାସ ପଯ୍ୟନ୍ ମିଠା �ାଇବି   �ୋ ତ ୁ  ହିଁ ଜାଣୁ । �ିନ୍ ମୁଁ �ହିଲ କୌଯ ଏଭଳି ବିନା ଆଶ୍ରୀବ୍ଯାଦକୌ�
                      ୍ଯ
              ି
                                                                        ି
                                             ି
         ନାହିଁ । ଶ୍ରୀତ ଦିନକୌ� ମୁଁ କୌ�ାଲା ସ୍ାନକୌ� କୌଶାଉଥିଲ, ଗାକୌଧାଇବା   ଘ� ଛାଡି ଯବିନାହିଁ । ମା’ଙ୍ୁ କୌମା ବିଷୟକୌ� ସବୁ ଜଣାଥିଲା । କୌସ
                                                                  ି
                   ି
                            ି
         ପାଇଁ ଏ� ହାଣ୍ଡ� ୁ  େଣ୍ଡା ପାଣ କୌନଇ ଗାକୌଧାଉଥିଲ, ମୁଁ ନିକୌଜ ନିଜ�   ପୁଣ କୌମା ଇଚ୍ା�ୁ ସମ୍ାନ କୌଦକୌଲ, କୌସ �ହିଥିକୌଲ କୌଯ, ଯାହା ତ ୁ ମ
                                           ି
                                                                             ୍ୟ
                                                                                 ଡି
                                                                            ନ୍ୟୁ ଇଣ୍ଆ ସମାଚାର |  ଜ୍ୟଲାଇ 1-15, 2022   55
   52   53   54   55   56   57   58   59   60