Page 49 - NIS Odia 01-15 July 2022
P. 49

ରାଷ୍ଟ୍ର  ପ୍ରଧାନମନ୍ତଜୀଙ୍କ ବ୍୍ଲଗ୍




        ମହାମା�୍ରୀ  କୌମା  ମା’ଙ୍  ଠା� ୁ   ଆଈଙ୍ୁ  ଛଡ଼ାଇ  କୌନଇଥିଲା  ।
        ମା’ କୌସକୌତକୌବକୌଳ ଅଳ୍ପ କୌ�ଇ ଦିନ� ଶିଶୁ କୌହାଇଥିକୌବ
        । ଆଈଙ୍ ମୁହଁ, ତାଙ୍� କୌ�ାଳ, ଏସବୁ �ିଛି �ୋ ମା’ଙ୍�
                                       ୁ
        ମକୌନ  ନାହିଁ  ।  ଆପଣମାକୌନ  ଚିନ୍ା  ��ନ୍,  କୌମା  ମା’ଙ୍
          ି
        ପଲାଦିନ ମା’� କୌ�ାଳ ବିନା ବିତିଥିଲା । କୌସ ତାଙ୍ ମା’ଙ୍
        ପା�କୌ� ଅଳି ��ିପା�ି ନଥିକୌଲ । ତାଙ୍ ପଣତ �ାନିକୌ� ମୁହ  ଁ
        ଲୁଚାଇ ପା�ିନଥିକୌଲ । ମା’ଙ୍ ଭାଗ୍ୟକୌ� ଅକ୍� ଜ୍ଞାନ ଜୁର୍ିନଥିଲା,
        କୌସ ସ୍ୁଲ ମାର୍ି ମାଡ଼ିନଥିକୌଲ । ଘକୌ� କୌ�ବଳ ଦା�ିଦ୍ର୍ୟ ଓ ଅଭାବ
        ଭତକୌ� ତାଙ୍� ଜ୍ରୀବନ �ର୍ିଥିଲା ।
          ି
          ଆକୌମ ବତ୍ମାନ ସମୟ ସହିତ ତତ୍ାଳ୍ରୀନ ସ୍ିତି�ୁ ତ ୁ ଳନା ��ି
                   ୍ଯ
                                                ୁ
        ଯଦି  କୌଦଖିବା  ତା’କୌହକୌଲ  ଆପଣମାକୌନ  �ଳ୍ପନା  ��ନ୍,  କୌମା
              ି
        ମା’ଙ୍ ପଲାଦିନ କୌ�କୌତ �ଷ୍କୌ� ବିତିଥିଲା । କୌବାଧହୁଏ, ଈଶ୍ୱ�
                                 ି
        ତାଙ୍ ଜ୍ରୀବନ�ୁ ଏମିତି ଗଢ଼ିବା ଲାଗ କୌଯାଜନା ��ିଥିକୌଲ । ଆଜି
        କୌସଦିନ�  ପ�ିସ୍ିତି  ବିଷୟକୌ�  ଭାବିକୌଲ,  ମା’  �ୁହନ୍ି  କୌବାକୌଧ
        ଭଗବାନଙ୍� ଏମିତି ଇଚ୍ା ଥିଲା । �ିନ୍ ନିଜ ମା’ଙ୍ୁ ହ�ାଇବା,
                                    ୁ
        ତାଙ୍ ମୁହଁ ସୁଦ୍ଧା କୌଦଖି ନପା�ିବା� ଯନ୍ତ୍ଣା ଆଜି ବି କୌସ ଅନୁଭବ
        ��ିୋନ୍ି ।
                        ୍ଯ
            ି
          ପଲାଦିନ� ସଂଘଷ, କୌମା ମା’ଙ୍ୁ ବୟସ ଠା� ୁ  �ୁବ ଆଗୁଆ ବଡ଼
        ��ି କୌଦଇଥିଲା । କୌସ ତାଙ୍ ପ�ିବା�କୌ� ସବୁଠ ୁ  ବଡ଼ ଥିକୌଲ ଏବଂ
                                               ି
        ବାହାଘ�  ପକୌ�  ମଧ୍ୟ  ଘ��  ବଡ଼କୌବାହୂ  କୌହକୌଲ  ।  ପଲାଦିକୌନ
        କୌଯମିତି  କୌସ  ତାଙ୍  ଘକୌ�  ସମସ୍ତଙ୍  �ୋ  ଚିନ୍ା  �� ୁ ଥିକୌଲ,
        ସମସ୍ତଙ୍�  ଯତ୍ନ  କୌନଉଥିକୌଲ,  ସବୁ  �ାମ�ାଯ୍ୟ  ଦାୟତ୍ୱ�  ସହ
                                              ି
                                         ୍ଯ
                                 ି
        �� ୁ ଥିକୌଲ,  କୌସମିତି  ଅକୌନ�  ଦାୟତ୍ୱ  ଶାଶୂ  ଘକୌ�  ମଧ୍ୟ  ତାଙ୍ୁ   ମା’ର ତପସ୍ୟା, ତା’ର ସନ୍ାନ�ୁ ଜକୌଣ
        ତ ୁ ଲାଇବା�ୁ ପଡ଼ିଲା । ଏମିତି ଦାୟତ୍ୱ ମଧ୍ୟକୌ�, ଏକୌତ ସମସ୍ୟା   ଠଧି�ଣା ମଣଧିର୍କୌର ପରଣତ �କୌର।
                                 ି
                                                                                        ଧି
        ଭତକୌ�,  ମା’  ସବୁକୌବକୌଳ  ଶାନ୍  ମନକୌ�,  ପ୍ରକୌତ୍ୟ�  ସ୍ିତିକୌ�
          ି
        ପ�ିବା� �ୋ ବୁଝ ୁ ଥିକୌଲ ।                                ମାର ମମତା, ତା’ର ସନ୍ାନ�ୁ ମାନବଜୀୟ
                                                                                               ଧି
                                                                                         ୍ଭ
          ବଡ଼ନଗ�କୌ� ଆକୌମ କୌଯଉଁ ଘକୌ� �ହୁଥିଲୁ ତାହା �ୁବ୍ କୌଛାର୍    ସକୌମ୍େନାକୌର ପରପୂର୍ଣ �ରଥାଏ।
                                                                                     ଧି
        ଥିଲା । କୌସ ଘକୌ� ଝ��ା ସୁଦ୍ଧା ନଥିଲା, କୌଶୌଚାଳୟ �ିମବୋ ବାେ� ୁ ମ୍
        ନଥିଲା । କୌମାର୍ ଉପକୌ� କୌଦଖିବା�ୁ ଗକୌଲ ମାର୍ି �ାନ୍ଥ ଓ ର୍ାଇଲ   କୌନଇଥିକୌଲ ।
        ଛପ�କୌ� ତିଆ�ି କୌଗାର୍ିଏ-କୌଦଢ଼ କୌ�ାଠ�୍ରୀ ବିଶିଷ୍ କୌସହି ଢାଞ୍ଚା   ପାଗ କୌଯମିତି କୌହାଇୋଉ, ��ା କୌହଉ, ବଷ୍ଯା କୌହଉ, ବାପା କୌଭା�
        ହିଁ ଆମ ଘ� ଥିଲା । କୌସହି ଘକୌ� ମା’-ବାପା, ଆକୌମ ସମକୌସ୍ତ    ଚା�ିର୍ା� ୁ   ଘ� ୁ   ବାହା�ି  ଯାଉଥିକୌଲ  ।  ଆ�ପା��  କୌଲା�ମାକୌନ
                                                                       ି
                                                                                   ି
        ଭାଇ-ଭଉଣ୍ରୀ �ହୁଥିଲୁ ।                                  ବାପାଙ୍  ଯବା�  ଶବ୍  ଶୁଣ  ଠଉକୌ�ଇ  ପା� ୁ ଥିକୌଲ  କୌଯ  ୪ର୍ା
                                                                      ି
          କୌସହି  କୌଛାର୍  ଘକୌ�  ମା’ଙ୍  କୌ�ାକୌଷଇ  ସୁବିଧା  ପାଇଁ  ବାପା   ବାଜିଗଲାଣ, ଦାକୌମାଦ� ��ା ଯାଉଛନ୍ି । ଘ� ୁ  ବାହା�ି ମନ୍ି��ୁ
                                                                ି
        ବାଉଁଶ �ୁଣ୍ଟ ଏବଂ �ାଠ ପର୍ା ସହାୟତାକୌ� ଏ� ମଞ୍ଚା ଭଳି ଢାଞ୍ଚା   ଯବା, ଭଗବାନଙ୍ୁ ଦଶ୍ଯନ ��ିବା ଏବଂ ତା’ପକୌ� ଚା’ କୌଦା�ାନକୌ�
                                                                                     ୍ଯ
        ତିଆ�ି ��ିଥିକୌଲ । କୌସହି ମଞ୍ଚା ହିଁ ଆମ ଘ�� କୌ�ାକୌଷଇ ଘ�   ପହଞ୍ଚିବା ତାଙ୍� କୌଦୈନନ୍ିନ �ାଯ୍ୟ ଥିଲା।
        ଥିଲା । ମା’ ତା’ ଉପକୌ� ଚଢ଼ି �ାଇବା ପ୍ରସ୍ତୁତ �� ୁ ଥିକୌଲ ଏବଂ   ମା’ ମଧ୍ୟ କୌସମିତି ସମୟାନୁବତ୍୍ଯ୍ରୀ ଥିକୌଲ । ତାଙ୍� ମଧ୍ୟ କୌଭା�
        ଆକୌମ ସମକୌସ୍ତ ତା’ ଉପକୌ� ବସି �ାଉଥିଲୁ ।                  ୪ର୍ା� ୁ  ଉଠିବା� ଅଭ୍ୟାସ ଥିଲା। ସ�ାଳୁ ସ�ାଳୁ ହିଁ କୌସ ସବୁ �ାମ
                                                                                                            ି
          ସାଧା�ଣତଃ  କୌଯଉଁଠି  ଅଭାବ  �ହିୋଏ,  କୌସଠି  ଅଶାନ୍ି     ସା�ି କୌଦଉଥିକୌଲ । ଗହମ, ବାଜ�ା �ୁର୍ିବା ଠା� ୁ  ଆ�ମ୍ଭ ��ି ଡାଲ,
                                                                             ୍ଯ
                   ୁ
        �ହିୋଏ । �ିନ୍ କୌମା’ ବାପା-ମା’ଙ୍� ବିକୌଶଷତ୍ୱ କୌହଉଛି ଅଭାବ   ଚାଉଳ ବାଛିବା ପଯ୍ୟନ୍, ସବୁ �ାମ କୌସ ନିକୌଜ �� ୁ ଥିକୌଲ । �ାମ
        ସକୌତ୍ତ୍ କୌସମାକୌନ ଘକୌ� କୌ�କୌବ ବି ଅଶାନ୍ି� ବାତାବ�ଣ ସୃଷ୍  ି  �� ୁ ଥିବା ସମୟକୌ� ମା’ ନିଜ ମନ ପସନ୍� ଭଜନ �ିମବୋ ପ୍ରଭାତ
                                              ି
        କୌହବା�ୁ କୌଦଉନଥିକୌଲ । ଦୁକୌହଁ ନିଜ ନିଜ� ଉତ୍�ଦାୟତ୍ୱ�ୁ ବାଣ୍ଟି   ପ୍ରାେ୍ଯନା  କୌବାଲୁଥିକୌଲ  ।  ନ�ସ୍ରୀ  କୌମହତାଙ୍�  ଏ�  ପ୍ରସିଦ୍ଧ  ଭଜନ




                                                                            ନ୍ୟୁ ଇଣ୍ଆ ସମାଚାର |  ଜ୍ୟଲାଇ 1-15, 2022   47
                                                                                 ଡି
                                                                             ୍ୟ
   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54