Page 49 - NIS Odia 01-15 July 2022
P. 49
ରାଷ୍ଟ୍ର ପ୍ରଧାନମନ୍ତଜୀଙ୍କ ବ୍୍ଲଗ୍
ମହାମା�୍ରୀ କୌମା ମା’ଙ୍ ଠା� ୁ ଆଈଙ୍ୁ ଛଡ଼ାଇ କୌନଇଥିଲା ।
ମା’ କୌସକୌତକୌବକୌଳ ଅଳ୍ପ କୌ�ଇ ଦିନ� ଶିଶୁ କୌହାଇଥିକୌବ
। ଆଈଙ୍ ମୁହଁ, ତାଙ୍� କୌ�ାଳ, ଏସବୁ �ିଛି �ୋ ମା’ଙ୍�
ୁ
ମକୌନ ନାହିଁ । ଆପଣମାକୌନ ଚିନ୍ା ��ନ୍, କୌମା ମା’ଙ୍
ି
ପଲାଦିନ ମା’� କୌ�ାଳ ବିନା ବିତିଥିଲା । କୌସ ତାଙ୍ ମା’ଙ୍
ପା�କୌ� ଅଳି ��ିପା�ି ନଥିକୌଲ । ତାଙ୍ ପଣତ �ାନିକୌ� ମୁହ ଁ
ଲୁଚାଇ ପା�ିନଥିକୌଲ । ମା’ଙ୍ ଭାଗ୍ୟକୌ� ଅକ୍� ଜ୍ଞାନ ଜୁର୍ିନଥିଲା,
କୌସ ସ୍ୁଲ ମାର୍ି ମାଡ଼ିନଥିକୌଲ । ଘକୌ� କୌ�ବଳ ଦା�ିଦ୍ର୍ୟ ଓ ଅଭାବ
ଭତକୌ� ତାଙ୍� ଜ୍ରୀବନ �ର୍ିଥିଲା ।
ି
ଆକୌମ ବତ୍ମାନ ସମୟ ସହିତ ତତ୍ାଳ୍ରୀନ ସ୍ିତି�ୁ ତ ୁ ଳନା ��ି
୍ଯ
ୁ
ଯଦି କୌଦଖିବା ତା’କୌହକୌଲ ଆପଣମାକୌନ �ଳ୍ପନା ��ନ୍, କୌମା
ି
ମା’ଙ୍ ପଲାଦିନ କୌ�କୌତ �ଷ୍କୌ� ବିତିଥିଲା । କୌବାଧହୁଏ, ଈଶ୍ୱ�
ି
ତାଙ୍ ଜ୍ରୀବନ�ୁ ଏମିତି ଗଢ଼ିବା ଲାଗ କୌଯାଜନା ��ିଥିକୌଲ । ଆଜି
କୌସଦିନ� ପ�ିସ୍ିତି ବିଷୟକୌ� ଭାବିକୌଲ, ମା’ �ୁହନ୍ି କୌବାକୌଧ
ଭଗବାନଙ୍� ଏମିତି ଇଚ୍ା ଥିଲା । �ିନ୍ ନିଜ ମା’ଙ୍ୁ ହ�ାଇବା,
ୁ
ତାଙ୍ ମୁହଁ ସୁଦ୍ଧା କୌଦଖି ନପା�ିବା� ଯନ୍ତ୍ଣା ଆଜି ବି କୌସ ଅନୁଭବ
��ିୋନ୍ି ।
୍ଯ
ି
ପଲାଦିନ� ସଂଘଷ, କୌମା ମା’ଙ୍ୁ ବୟସ ଠା� ୁ �ୁବ ଆଗୁଆ ବଡ଼
��ି କୌଦଇଥିଲା । କୌସ ତାଙ୍ ପ�ିବା�କୌ� ସବୁଠ ୁ ବଡ଼ ଥିକୌଲ ଏବଂ
ି
ବାହାଘ� ପକୌ� ମଧ୍ୟ ଘ�� ବଡ଼କୌବାହୂ କୌହକୌଲ । ପଲାଦିକୌନ
କୌଯମିତି କୌସ ତାଙ୍ ଘକୌ� ସମସ୍ତଙ୍ �ୋ ଚିନ୍ା �� ୁ ଥିକୌଲ,
ସମସ୍ତଙ୍� ଯତ୍ନ କୌନଉଥିକୌଲ, ସବୁ �ାମ�ାଯ୍ୟ ଦାୟତ୍ୱ� ସହ
ି
୍ଯ
ି
�� ୁ ଥିକୌଲ, କୌସମିତି ଅକୌନ� ଦାୟତ୍ୱ ଶାଶୂ ଘକୌ� ମଧ୍ୟ ତାଙ୍ୁ ମା’ର ତପସ୍ୟା, ତା’ର ସନ୍ାନ�ୁ ଜକୌଣ
ତ ୁ ଲାଇବା�ୁ ପଡ଼ିଲା । ଏମିତି ଦାୟତ୍ୱ ମଧ୍ୟକୌ�, ଏକୌତ ସମସ୍ୟା ଠଧି�ଣା ମଣଧିର୍କୌର ପରଣତ �କୌର।
ି
ଧି
ଭତକୌ�, ମା’ ସବୁକୌବକୌଳ ଶାନ୍ ମନକୌ�, ପ୍ରକୌତ୍ୟ� ସ୍ିତିକୌ�
ି
ପ�ିବା� �ୋ ବୁଝ ୁ ଥିକୌଲ । ମାର ମମତା, ତା’ର ସନ୍ାନ�ୁ ମାନବଜୀୟ
ଧି
୍ଭ
ବଡ଼ନଗ�କୌ� ଆକୌମ କୌଯଉଁ ଘକୌ� �ହୁଥିଲୁ ତାହା �ୁବ୍ କୌଛାର୍ ସକୌମ୍େନାକୌର ପରପୂର୍ଣ �ରଥାଏ।
ଧି
ଥିଲା । କୌସ ଘକୌ� ଝ��ା ସୁଦ୍ଧା ନଥିଲା, କୌଶୌଚାଳୟ �ିମବୋ ବାେ� ୁ ମ୍
ନଥିଲା । କୌମାର୍ ଉପକୌ� କୌଦଖିବା�ୁ ଗକୌଲ ମାର୍ି �ାନ୍ଥ ଓ ର୍ାଇଲ କୌନଇଥିକୌଲ ।
ଛପ�କୌ� ତିଆ�ି କୌଗାର୍ିଏ-କୌଦଢ଼ କୌ�ାଠ�୍ରୀ ବିଶିଷ୍ କୌସହି ଢାଞ୍ଚା ପାଗ କୌଯମିତି କୌହାଇୋଉ, ��ା କୌହଉ, ବଷ୍ଯା କୌହଉ, ବାପା କୌଭା�
ହିଁ ଆମ ଘ� ଥିଲା । କୌସହି ଘକୌ� ମା’-ବାପା, ଆକୌମ ସମକୌସ୍ତ ଚା�ିର୍ା� ୁ ଘ� ୁ ବାହା�ି ଯାଉଥିକୌଲ । ଆ�ପା�� କୌଲା�ମାକୌନ
ି
ି
ଭାଇ-ଭଉଣ୍ରୀ �ହୁଥିଲୁ । ବାପାଙ୍ ଯବା� ଶବ୍ ଶୁଣ ଠଉକୌ�ଇ ପା� ୁ ଥିକୌଲ କୌଯ ୪ର୍ା
ି
କୌସହି କୌଛାର୍ ଘକୌ� ମା’ଙ୍ କୌ�ାକୌଷଇ ସୁବିଧା ପାଇଁ ବାପା ବାଜିଗଲାଣ, ଦାକୌମାଦ� ��ା ଯାଉଛନ୍ି । ଘ� ୁ ବାହା�ି ମନ୍ି��ୁ
ି
ବାଉଁଶ �ୁଣ୍ଟ ଏବଂ �ାଠ ପର୍ା ସହାୟତାକୌ� ଏ� ମଞ୍ଚା ଭଳି ଢାଞ୍ଚା ଯବା, ଭଗବାନଙ୍ୁ ଦଶ୍ଯନ ��ିବା ଏବଂ ତା’ପକୌ� ଚା’ କୌଦା�ାନକୌ�
୍ଯ
ତିଆ�ି ��ିଥିକୌଲ । କୌସହି ମଞ୍ଚା ହିଁ ଆମ ଘ�� କୌ�ାକୌଷଇ ଘ� ପହଞ୍ଚିବା ତାଙ୍� କୌଦୈନନ୍ିନ �ାଯ୍ୟ ଥିଲା।
ଥିଲା । ମା’ ତା’ ଉପକୌ� ଚଢ଼ି �ାଇବା ପ୍ରସ୍ତୁତ �� ୁ ଥିକୌଲ ଏବଂ ମା’ ମଧ୍ୟ କୌସମିତି ସମୟାନୁବତ୍୍ଯ୍ରୀ ଥିକୌଲ । ତାଙ୍� ମଧ୍ୟ କୌଭା�
ଆକୌମ ସମକୌସ୍ତ ତା’ ଉପକୌ� ବସି �ାଉଥିଲୁ । ୪ର୍ା� ୁ ଉଠିବା� ଅଭ୍ୟାସ ଥିଲା। ସ�ାଳୁ ସ�ାଳୁ ହିଁ କୌସ ସବୁ �ାମ
ି
ସାଧା�ଣତଃ କୌଯଉଁଠି ଅଭାବ �ହିୋଏ, କୌସଠି ଅଶାନ୍ି ସା�ି କୌଦଉଥିକୌଲ । ଗହମ, ବାଜ�ା �ୁର୍ିବା ଠା� ୁ ଆ�ମ୍ଭ ��ି ଡାଲ,
୍ଯ
ୁ
�ହିୋଏ । �ିନ୍ କୌମା’ ବାପା-ମା’ଙ୍� ବିକୌଶଷତ୍ୱ କୌହଉଛି ଅଭାବ ଚାଉଳ ବାଛିବା ପଯ୍ୟନ୍, ସବୁ �ାମ କୌସ ନିକୌଜ �� ୁ ଥିକୌଲ । �ାମ
ସକୌତ୍ତ୍ କୌସମାକୌନ ଘକୌ� କୌ�କୌବ ବି ଅଶାନ୍ି� ବାତାବ�ଣ ସୃଷ୍ ି �� ୁ ଥିବା ସମୟକୌ� ମା’ ନିଜ ମନ ପସନ୍� ଭଜନ �ିମବୋ ପ୍ରଭାତ
ି
କୌହବା�ୁ କୌଦଉନଥିକୌଲ । ଦୁକୌହଁ ନିଜ ନିଜ� ଉତ୍�ଦାୟତ୍ୱ�ୁ ବାଣ୍ଟି ପ୍ରାେ୍ଯନା କୌବାଲୁଥିକୌଲ । ନ�ସ୍ରୀ କୌମହତାଙ୍� ଏ� ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଭଜନ
ନ୍ୟୁ ଇଣ୍ଆ ସମାଚାର | ଜ୍ୟଲାଇ 1-15, 2022 47
ଡି
୍ୟ